Wysiękowe zapalenie ucha środkowego jest dość często występującym zapaleniem u dzieci i stanowi najczęstszą przyczynę niedosłuchu w tej grupie wiekowej.
Głównym objawem jest niedosłuch, czasem może występować pobolewanie ucha, uczucie przelewania. Często przebiega bezobjawowo- bez bólu ucha, bez innych dolegliwości, a niedosłuch może być niewielkiego stopnia, niezauważony przez inne osoby.
U większości dzieci wysiękowe zapalenie ucha środkowego ustępuje samoistnie. Niestety, u niektórych dzieci nie ustępuje, a odległe skutki nieleczonego przewlekłego wysiękowego zapalenia ucha środkowego mogą być niekorzystne. Dziecko może wykazywać opóźniony rozwój mowy, zaburzenia zachowania, zaburzenia koncentracji. Późne konsekwencje to utrwalony niedosłuch na skutek tympanosklerozy, rozwoju tzw. kieszeni retrakcyjnych, a nawet nekrozy kosteczek słuchowych czy perlaka.
Diagnoza- stawia się ją na podstawie otoskopii ucha, najlepiej w badaniu z wielokrotnym powiększeniem. Badania dodatkowe to tympanometria oraz audiometria, które informują nas min. o ciśnieniu w jamie bębenkowej i stopniu niedosłuchu.
Początkowo wysiękowe zapalenie ucha środkowego można obserwować, choć z reguły stosuje się leczenie zachowawcze. W przypadkach przedłużającego się wysięku za błoną bębenkową, zasadniczym postępowaniem jest leczenie operacyjne polegające na wykonaniu myringotomii czyli nacięcia błony bębenkowej i założeniu drenażu ucha środkowego. Zabieg ten można równoczasowo przeprowadzić z operacją migdałków.
Drenaż utrzymuje się w uszach kilka miesięcy, nawet do roku. Następnie dreny najczęściej samoistnie wypadają z błon bębenkowych. W przypadku nie wypadnięcia drenów powyżej roku- lekarz decyduje o dalszym postępowaniu.